روش کار سانترال

سانترال چگونه کار می کند؟

مرکز تلفن سانترال در اطراف برد سانترال قرار دارد. سالها پیش، این بدان معنا بود که یک سیم کشی در معرض دید با سوکت هایی وجود داشت که اپراتور سیم ها را وصل می کرد تا ارتباطات را برای تماس ها تکمیل کند. آنها به معنای واقعی کلمه، تخته هایی با سوکت متصل به بسته های متراکم سیم بودند که تماس ها از طریق آنها هدایت می شد. امروزه آنها تابلوهای مدار هستند: بسیار جمع و جور و بسیار کارآمد.

سانترال چیست؟

قلب PBX یک رایانه تخصصی است که نیازهای مسیریابی تعداد زیادی از مسیرهای ارتباطی را ارزیابی می کند، بسیاری از پیوندها را به طور همزمان مسیریابی می کند و از مقادیر محدودی از پهنای باند استفاده بهینه می کند. آنچه قبلاً به اپراتورهای انسانی و یک فضای کاری عظیم نیاز داشت، اکنون در یک شکاف در رک سرور جای می گیرد.

چند نوع سانترال وجود دارد؟

PBX میزبانی شده در دو نوع اصلی وجود دارد: سیستم میزبانی استاندارد و PBX مجازی. سیستمهای میزبانی شده استاندارد مانند PBX در محل هستند اما از نظر فیزیکی در مرکز خدمات سرور ارائه دهنده قرار دارند. سانترال مجازی اصطلاحی است که اغلب به جای سانترال میزبان استفاده می شود، اما در برخی موارد تفاوت مشخصی وجود دارد: سانترال مجازی ممکن است به یک سیستم بسیار ساده اشاره داشته باشد که فقط مسیریابی تماس ها را در مکان های واحد اداره می کند. چنین سیستم هایی ممکن است با برنامه های چند سایت، شماره گیری مستقیم داخلی یا بسیاری از ویژگی های قوی تر موجود در PBX میزبانی شده مشکل داشته باشند.

علت برتری مدل ها بر یکدگیر

هر پیکربندی سیستم تلفن تجاری دارای مزایا و معایبی است. هنگام انتخاب پیکربندی برای یک تجارت، ساده ترین راه برای تعیین گزینه مناسب، بررسی دو متغیر اصلی است: مکان و نوع ارتباط.

Offsite  در مقابل onsite

سیستم های محل (PBX پیش فرض) کنترل مستقیم تری بر عملکرد سیستم تلفن ارائه می دهند. هنگامی که یک کسب و کار نیاز به اضافه کردن، تغییر یا حذف خطی از سیستم دارد، می توان آن را در خانه مدیریت کرد. با این حال، این امر نیاز به تخصص بالایی از متخصصان IT در محل دارد. گزینه های خارج از سایت یا میزبانی شده، مسئولیت پیکربندی و نگهداری را به ارائه دهنده خدمات منتقل می کند. کنترل مستقیم سیستم محدود است، اما کارکنان فناوری اطلاعات شرکت تنها به درک اولیه از سیستم تلفن نیاز دارند.

آنالوگ/دیجیتال در مقابل پروتکل اینترنت

سیستم های آنالوگ از سیم کشی سنتی استفاده می کنند و عموماً از سخت افزار شبکه های کامپیوتری شرکت متمایز هستند. سیستم های مبتنی بر IP در همان سیستم های شبکه ای استفاده می شوند که برای ارسال و دریافت ایمیل، مرور وب و سایر عملکردهای آنلاین استفاده می شود.

سیستم های با سیم سنتی گاهی نگرانی های کیفیت تماس کمتری نسبت به سیستم های مبتنی بر IP اولیه دارند-اگرچه سیستم های مدرن در شبکه های قوی بسیار بهبود یافته اند. استفاده از سیستم های مبتنی بر IP اغلب به شرکت اجازه می دهد تا تمام نیازهای ارتباطی خود را توسط یک ارائه دهنده برطرف کند، نگرانی های صورتحساب و پشتیبانی را ساده می کند.

مورد استفاده PBX

بیایید نمونه ای از مشاغل را که 100 کارمند دارد بررسی کنیم. در حال حاضر ده نفر از کارکنان خود با شبکه عمومی صحبت می کنند، بنابراین در حال حاضر با PBX آنها فقط برای ده خط هزینه می کنند به جای پرداخت 100 خط.

همه تماس های داخلی در حال حاضر رایگان است زیرا آنها می روند با مرکز تلفن سانترال، این تجارت می تواند از ویژگی های دیگر مانند قابلیت های push-to-page استفاده کند که به کاربران امکان می دهد همه افراد ساختمان یا افراد را به صورت جداگانه صفحه بندی کنند.

با گذشت زمان، PBX ها با بزرگتر شدن سازمان ها بزرگتر شدند. گاهی اوقات، آنها شروع به گسترش مکان ها کردند، بنابراین شما در چند سایت PBX دارید و بین هر نمونه ارتباط خصوصی برقرار کرده اید. به عنوان مثال، یک کارمند ممکن است در لس آنجلس باشد، جایی که یک نمونه PBX است، و یک کارمند دیگر ممکن است در بوستون، جایی که نمونه PBX متفاوت است، باشد. این دو کارمند می توانند بصورت داخلی با یکدیگر از طریق یک ارتباط خصوصی که به PSTN برود، تماس بگیرند.