پارتیشن بندی صحیح هارد
پارتیشن بندی صحیح هارد از آن رو مهم است که به کاربر در بهینه‌سازی فضای هارد کمک می‌کند و دسترسی او به اطلاعات طبقه بندی شده در هارد را، آسانتر و سریع تر می‌سازد. با پارتیشن بندی هارد می توان چندین سیستم عامل را روی یک سیستم نصب کرد. به طور مثال می توان همزمان ویندوز ۷ و ۸ را در سیستم خود نصب کرد. (در واقع می توان بدون ایجاد تداخل، سیستم عامل‌های مختلف را روی درایو های متعدد نصب نمود. پارتیشن بندی صحیح هارد نیز مانند دیگر تنظیمات نرم‌افزاری بایدها و نبایدهای خاص خود را دارد و می‌بایست توسط کارشناسان این حوزه انجام شود.
انواع پارتیشن در هارد
پیش از پارتیشن بندی صحیح هارد، می‌بایست نوع درایوهای مورد نظر مشخص گردد. به طور کلی درایوهای قابل تولید در پارتیشن بندی صحیح هارد مشتمل بر سه نوع Primary، Logical و Extended می‌باشد. به طور کل سیستم پارتیشن‌بندی هارد سه نوع می‌باشد: PRIMARY و EXTENDED و LOGICAL که هر سه گزینه را میتوانید در قسمت Manage مشاهده کنید. در کل تفاوت primary با logical در این است که PRIMARY به پارتیشن‌های مستقل گفته می‌شود. پارتیشن logical به پارتیشن‌هایی گفته می‌شود که داخل یک پارتیشن extended ساخته می‌شوند.
پارتیشن Primary
پارتیشن Primaryیا همان پارتیشن اولیه، نخستین درایو در هارد است و پارتیشنی است که ویندوز، فایل‌های مربوط به بوت را در آن قرار می‌دهد. بد نیست بدانید که قبل از اجرای سیستم عامل و برای شروع به کار ویندوز، بایوس این درایو را به عنوان مکانی که نحوه اجرای ویندوز در آن ثبت شده است، می‌شناسد.
پارتیشن Extended
در پارتیشن بندی صحیح هارد، پارتیشن‌های Extended قابل تقسیم به پارتیشن‌های منطقی یا همان Logical هستند. هر هارددیسک می‌تواند ۴ پارتیشن primary داشته باشد یا می تواند ۱ پارتیشن primary و ۱ پارتیشن Extended داشته باشد. در صورتی که چند پارتیشن primary در هارددیسک وجود داشته باشد فقط می توان یکی از آنها را فعال کرد و مابقی مخفی خواهند بود. در حقیقت این پارتیشن‌ها به صورت فیزیکی درون هارد قرار دارند اما به دلیل عملکرد MBR، سیستم عامل آنها را نمایش نمی‌دهد.